Ντίνος Σαδίκης & Μανώλης Φάμελλος: Η φιλική συμμετοχή των δύο από τους σημαντικότερους ανθρώπους του χώρου ήταν ακριβώς όπως την περιμέναμε. 'Ενα σχήμα που δημιουργήθηκε για την εν λόγω εκδήλωση και αποτελούνταν εκτός από τον Μ. Φάμμελο και τον Ν. Σαδίκη, από τον Γιώργο Χριστιανάκη και τον Φώτη Σιώτα. Το βιολί, η φυσαρμόνικα, το μαντολίνο, οι λυρικοί στίχοι δημιούργησαν μια έξοχη ατμόσφαιρα που περιέβαλε τις έτσι κι αλλιώς καταπληκτικές συνθέσεις τους. 'Ηταν σύντοιμοι όσο και περιεκτικοί.
A. Perros And The Lone Stars: Η στροφή στον garage ήχο ήταν ευεργετική. Αυτό μας έδειξαν εκείνο το βράδυ οι Lone Stars που παρουσίασαν δυναμισμό και "νεύρο". Το ένα κομμάτι διαδέχονταν το άλλο χωρίς καθόλου ενδιάμεση διακοπή. Πρόλαβα να ξεχωρίσω από τον καταιγισμό τα "A Shot in the dark", "I am boring", "Strychnine", "Come'on". Σαφώς πιο ολοκληρωμένοι από το παρελθόν.
Closer: Οι Closer από την Αθήνα, ήδη δημιούργησαν ένα θόρυβο με το single "A fly in the milk" για τις καλοδουλεμένες συνθέσεις τους. Η μουσική τους έβγαινε γεμάτη, κι αυτό που ακούγαμε εκείνο το βράδυ δεν ήταν "βάρος" αλλά "όγκος".
Γκουλαγκ: Ε, τώρα τι να πεις για το κορυφαίο ελληνικό συγκρότημα στο είδος του. Το επίπεδο των live τους είναι γνωστό και η σκηνική τους παρουσία ήρθε να προσθέσει ένα συν στο σετ τους. Πολύ θετικές εντυπώσεις απέσπασαν τα καινούργια τους τραγούδια από το αναμενόμενο L.P. τους, με τίτλο "Πάτα Γερά"
Ο Κόσμος: Η προσέλευση του κόσμου ήταν μέτρια καθώς 250 άτομα που υπήρχαν στο χώρο δεν πλησίαζαν τον υψηλό περσινό αριθμό. Τουλάχιστον διαπιστώσαμε ποιοί είναι αυτοί που πραγματικά στηρίζουν τις ροκ εκδηλώσεις, έμπρακτα κι όχι με λόγια, και ποιοί προτιμούν κάποια Latin fiesta σε κοσμικό μαγαζί. Συμπερασματικά τα 250 άτομα που μας τίμησαν με την παρουσία τους ευχαριστήθηκαν ένα πολύ καλό live απο μερικές απ'τις καλυτέρες μπαντες της χώρας μας αυτή τη στιγμή.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τα συγκροτήματα που εμφανίστηκαν
αφιλοκερδώς καθώς και τις δισκογραφικές εταιρίες FM Rec., Lazy Dog,
Ano Kato που πρόσφεραν τα δώρα τα οποία κληρώθηκαν. Και του χρόνου με
υγεία...
| Σταμάτης Χριστοφορίδης |
|---|
Στα πλαίσια της προώθησης του δεύτερου δίσκου τους "Multi
Morphic" που πρόσφατα κυκλοφόρησε από την ταμπέλα της Music Kitchen,
οι Universal Trilogy εμφανίστηκαν ζωντανά στο Hard Rock Cafe της
Θεσσαλονίκης. Το κοινό γέμισε το χώρο λίγη ώρα πριν αρχίσει η συναυλία
για ν'ακούσει το χορευτικό σετ της μπάντας. Κατά τα μεσάνυχτα (όπως οι
βρυκόλακες) οι Trilogy εμφανίστηκαν και έπαιξαν ένα μεγάλο σετ από
παλιά και νέα τραγούδια τους. Μεταξύ άλλων ακούστηκαν τα "Heartbeat",
"Happy House" (από το "Global" E.P.) και "Meaning of life", "Lost
illusions" από το δεύτερο που ξεσήκωσαν τον κόσμο. Εμφανής ήταν η
ελαφριά απόκλιση της μπάντας προς σκληρότερες ηχητικές φόρμες, πράγμα
που νομίζω ότι θα τους ωφελήσει.
| Σταμάτης Χριστοφορίδης |
|---|
Τί έγινε τελικά εκείνη τη νύχτα; Στην πρώτη από τις δύο
εμφανίσεις 350 περίπου άτομα μαζεύτηκαν για να ακούσουν και να
χορέψουν τα παλιά και "βατά" τραγούδια των Στέρεο Νοβα. 'Ομως...
"Τέλσον", μία παράσταση, μία δημιουργία. Με συνοδεία video clip και
διαφόρων εικόνων από οθόνες, καθώς και με τη βοήθεια πέντε χορευτών,
της Χριστίνας (Τετράγωνο 19) και μικρών παραστάσεων απολαύσαμε για δύο
ώρες συν ένα encore, τις νέες ιδέες του συγκροήματος. Τα γνώριμα
χαμηλά beat δώσανε τη θέση τους στο νέο ήχο. Πειραματισμοί των τριών
αγοριών πάνω σε προσχεδιασμένες ρυθμικες ταινίες με έξαλλους techno,
rave και ambient ρυθμούς. Ξέφρενες συνθέσεις ακούστηκαν για πρώτη φορά
και θα αποτελέσουν τον κορμό του νέου τους τέταρτου δίσκου. Οι
ελάχιστες παλιότερες ερμηνεύτηκαν πάνω σε νέες πιο έντονες μουσικές
βάσεις. Ο Κωνσταντίνος μας χάρισε τη φωνή του μόνο για 4 - 5 φορές, η
Χριστίνα μία, όμως κύριο ρόλο εκείνη τη βραδιά έπαιζαν οι εικόνες -
παραστάσεις και όχι τα λόγια. 'Ετσι οι ασυνόδευτες από στίχους
εμπνέυσεις των Στέρεο Νόβα κούνισαν το κοινό του club και το μετέφεραν
σε υπόγειες εγκαταστάσεις του Chicago και άλλων μητροπόλεων.
Instrumental κομμάτια που βρίσκονται πολλές κλίμακες πιο πάνω από
οποιαδήποτε ευρωπαϊκή "εισαγώμενη" αηδία. Τα παιδιά αλλάξανε δρόμο,
τώρα πια κατευθύνονται σε άλλους σύγχρονους κόσμους, όχι ασύρματους...
Το πρώτο "Μάθημα" το πήραμε, η συνέχεια στο δίσκο. Εκείνη τη νύχτα
λίγοι κατάλαβαν τί άκουσαν και τί είδαν, όμως τίποτα δεν το
καταλαβαίνουμε όταν είναι στη γέννησή του. Μια νέα σκηνή ξεκίνησε με
εκείνη την απόλυτα σύγχρονη Perfomance
| Δημήτρης Τσιρώνης |
|---|