Ελληνικοί Στίχοι

Μουσική || Ελληνικοί Στίχοι || Αγγλικοί Στίχοι || Αρχείο Top-5 Τραγουδιών || Silent

Ελληνικοί στίχοι
; εκεί που έπινα μόνος το ποτό βλέπω να μπαίνεις μέσα με ένα χοντρό
δε το πιστεύω θα τρελαθώ τι ζητάς εσύ με το κουράδι αυτό
λεω στρίβε ??? η γκόμενα είναι αγκαζέ
αρχίσαμε τα ζεβουζέ το ρίξαμε στο χαβαλέ
σήκωσε τη φούστα σου και έλα να το κάνουμε στα πεταχτά, στα πεταχτά
παρτόνε στο στόμα σου και ρούφατον όλο το μπακλαβά, το μπακλαβά
το μπακλαβά, το μπακλαβά, το μπακλαβά

σε είχα κόψει από το πρώτο λεπτό, είσουν και τσαμπουκά με το χοντρό
γουστάρω άντρα τολμηρό να μου δίνει στο στόμα το γλυκό
μα κοίτα στη γωνιά σε ζαχαρώνει μια συκιά
τις αδελφές δε τις μπορώ μου παίρνουν πάντα το γλυκό
βγάλε το πουκάμισο και έλα να το κάνουμε κανονικά
παρτόνε στο στόμα σου και ρούφατον όλο το μπακλαβά, το μπακλαβά
το μπακλαβά, το μπακλαβά, το μπακλαβά

και μας αρέσει και σας αρέσει πολύ ο μπακλαβάς
και μεις τον τρώμε και σεις τον τρώτε τον μπακλαβά!

μπροστά σε ένα μπακλαβά τα όχι είναι περιτά
αν φάτε όλο το ταψί θα σας φωνάζουν τσουλί
ζαχαροπλάστη πες εσύ πόσο το δίνεις το ταψί
ποια είναι η δόση η σωστή μη γίνουμε Λαρισινοί

παρτόνε στο στόμα σου και ρούφατον όλο το μπακλαβά, το μπακλαβά, το μπακλαβά
και μας αρέσει και σας αρέσει πολύ ο μπακλαβάς
βγάλτε και μοιράστε τώρα στο κόσμο το μπακλαβά, το μπακλαβά
βγάλτε και μοιράστε τώρα στο κόσμο το μπακλαβά, το μπακλαβά
το μπακλαβά, το μπακλαβά, το μπακλαβά
; Τίποτα δεν έχει αλλάξει
και τίποτα δεν είναι όπως παλιά
; ΝΑ ΚΑΙ Η ΠΟΥΛΙΑ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ
ΤΟ ΘΕΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ
ΜΑ ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ
ΔΕ ΜΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ
Horror vacui
το κυκνειο άσμα
Τα πιο όμορφα πράγματα είναι αυτά που ποτέ δε γνωρίσαμε
μα τα ακόμα πιο όμορφα είναι αυτά που τολμήσαμε.
Τα πιο ομορφα πραγματα στο κοσμο ειναι αυτα που ποτε δε γνωρισαμε
μα τα ακομα πιο ομορφα ειναι αυτά που αγαπήσαμε.
Υπόγεια ρεύματα
Σαν φως
Μα εγώ πονώ για σένανε
και σιωπηλά υποφέρω
μήπως τα μάτια που αγαπώ
δακρύζουν στα κρυφά
Αχαιοί
Πυξίδα
? μέρη δείχνουνε εκεί που πονάς
με κύκλους κρεμασμένους στις γωνιές του κορμιού μας,
εσυ ενα κορίτσι μιας μικρής γειτονιάς
το έμαθες και άρχισες να γδύνεις σταγόνες ?

Στο χέρι σου υπάρχει κι η γραμμή της ζωής
που πάει όσο πάει και κανείς δεν το ξέρει
φοβάσαι να το δείξεις και φοβάσαι να βρεις
την άκρη μιας γραμμής που από την αρχή θα σε φέρει.

Για πες μου πως μπορεις εσύ να μην αγαπάς
τους φίλους, τις παρέες σου ακόμα και μένα;
Να ξεδιπλώνεις χάρτες τις στιγμές που πετάς.
Πυξίδα, πυξίδα, πυξίδα για μένα.

Γιατί; οι εποχές που πέρασαν δεν σε έχουν αφήσει;
Γιατί; ποτάμι να είναι η πίκρα σου που θα ξεχειλίσει.
Για πες μου πως μπορεις εσύ να μην αγαπάς
τους φίλους, τις παρέες σου ακόμα και μένα;

Κοίτα σύστημα αλλιώτικο για να το δεχτείς
κι ας ξέρεις πως για σένα αυτό δεν ουσία
καλό να ξεχωρίζεις, πιο καλό να μπορείς
να διώχνεις από μέσα σου την υπεραξία

Η πόλη που μας γέννησε μας διώχνει μακρυά
και τις φωλιές που χτίσαμε, με τρόπο γκρεμίζει
με εμείς που δε ζητήσαμε ποτέ τα πολλά
το πάθος μας φυλάξαμε και αυτό μας φωτίζει.

Γιατί; οι εποχές που πέρασαν δεν σε έχουν αφήσει;
Γιατί; ποτάμι να είναι η πίκρα σου που θα ξεχειλίσει.
Για πες μου πως μπορεις εσύ να μην αγαπάς
τους φίλους, τις παρέες σου ακόμα και μένα;

Για μάθε επιτέλους μόνη να περπατάς
για μάθε να αγαπάς, να αγαπάς τον καθένα
για μάθε να αγαπάς, να αγαπάς τον καθένα
για μάθε να αγαπάς, να αγαπάς, να αγαπάς, να αγαπάς, να αγαπάς, να αγαπάς
Τρύπες
Χάρτινο Τσίρκο
Magic de Spell
Το μαγαζί του rock 'n' Roll
Χάροντα τσάμπα ξενυχτάς
χάνεις τα λόγια σου με μας
πιές όσο θες, πάρε όποιον θες
δεν θα μας πάρεις τις ψυχές.
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Για σένα τραγουδώ
Περιπολικά κυνηγούν μια διαδήλωση
σειρήνες σφυρίζουν στολές που γυαλίζουν
και εγώ μες στο χαμό
σ'αυτό το πυρετό ψάχνω να με βρω

Κάποιοι με μακριά μαλλιά
με τραβούν σε μια γωνιά
κρύψου ρε φίλε στόχος μη γίνεσαι
έλα μαζί μας από δω

φεύγουν τρέχουν μέσα στα στενά
και εγώ ακολουθώ
στο μπαρ το σκοτεινό
δεν θα ερθω να σε βρω

τρέχουν οι φίλοι
τρέχω και γω
είμαι μαζί τους
δεν θα χαθω
Τρύπες
Δώσε μου λίγη αγάπη
Δώσ' μου λίγη ακόμα αγάπη
μη μ'αφήνεις σα σκυλί πεινασμένο
Δώσ' μου λίγη ακόμα αγάπη
θέλω να μπω στη τροχιά των χαμένων
Κατσιμιχαίοι
Φάνης
Σε συνάντησα ξανά μια κυριακή
κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
και τα καλά σου φόραγες
σα να ταν γιορτή.
Τρύπες
Πάρτυ στο 13ο όροφο
Ντροπή για τα μάτια σου
Ντροπή να είναι άδεια
Ντροπή για τα μάτια σου
Ντροπή να είναι άδεια
Σα τα ποτήρια μας
Μ. Πασχαλίδης
Ηράκλειο - Καλαμάτα
Βρήκα δυο μάτια να αγαπώ,
παρέα για να πίνω,
φίλους για να τσακώνομαι,
και ότι έχω να τους δίνω.

Και το ξερό κεφάλι μου,
που μυαλό δε βάζει,
όσο τα πόδια μου βαστούν,
στο δρόμο μιά ζωή θα με βγάζει.
Αχαιοί
Χορεύω
Σαρκάζω με φως τη ψυχή μου εδώ κυριεύω
Μα είναι ντροπή, μα είναι ντροπή
Να ζεις με εμπειρίες που στο τέλος θα λες δε χωνεύω
εκεί θα γυρνάς θα λες πως χορεύω
Μωρά στη Φωτιά
Υποσχέσεις
10/09/1999
Θέλω να πω πως ...
Έρχεσαι με λόγια κι υποσχέσεις για αγάπη
Και με κάνεις να νιώθω τραγικά
Μα όταν ξημερώσει έχεις φύγει από κοντά μου
Έχεις φύγει, φύγε, φύγε, φύγε, φύγε
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Και τι ζητάω, τι ζητάω
μια ευκαιρία στο παράδεισο να πάω
Φοίβος Δεληβοριάς
Θέλω να σε ξεπεράσω
θέλω να σ'αγγίξω και είσαι πάλι μακρυά
γράφω μόνο δυο λέξεις κι είναι πάλι πολλά
μα τι φταίει αυτός ο κόμπος που δε λύνεται
Θέλω να σε ξεπεράσω μα δε γίνεται

Θέλω να ξεχάσω μα δε βρίσκω κρασί
Να θολώσω να φύγεις από τα μάτια μου εσύ
και τι φταίει και το νεράκι που δεν πίνεται
Θέλω να σε ξεπεράσω μα δε γίνεται

Θέλω να περάσω από την άλλη πλευρά
στο σκοτάδι που φέγγεις να σου βάλω φωτιά
και δε φταίει αυτό το σπίρτο που δε σβύνεται
Θέλω να σε ξεπεράσω μα δε γίνεται

θέλω να σ'αγγίξω και είσαι πάλι μακρυά
γράφω μόνο δυο λέξεις και είναι πάλι πολλά
μα τι φταίει αυτός ο κόμπος που δε λύνεται
Θέλω να σε ξεπεράσω μα δε γίνεται
μα τι φταίει αυτός ο κόμπος που δε λύνεται
Θέλω να σε ξεπεράσω μα δε γίνεται
μα δε γίνεται
μα δε γίνεται
μα δε γίνεται
Λουδοβίκος των Ανωγείων Σαν ήσουνα κοντά μου δεν είχα τι να πω
τώρα που ζεις μακριά μου νιώθω να σου μιλώ
Η μοναξιά με βλέπει και μου χαμογελά
Πως γίνεται η αγάπη και αργεί κάθε φορά

Για ότι έχει γίνει πες μου αν φταίω εγώ
Στις λίμνες των ματιών σου να πέσω να πνιγώ
Αν κάποτε θελήσεις πίσω να ξαναρθείς
Άσπρα χαλίκια ρίχνει στο δρόμο μη χαθείς
Ζηλεύει η νύχτα
Ορφέας Περίδης
07/11/1999
Παίξε με στα χέρια σου σα σφαίρα
πέτα με ψηλά στον αέρα
δώσε μου πνοή απ'τη πνοή σου
να ξαναγεννηθώ μαζί σου
Παύλος Σιδηρόπουλος
Μου πες θα φύγεις
Πες μου ποιόν, ποιόν θα χεις να τα λές;
Μώρα στη Φωτιά
Αρκετά 15/11/1999 --> Anteater
Αμέσως θέλω ένταση,
τη θέλω ΤΩΡΑ!!!
Πυξ Λαξ
Μοναξιά μου όλα
06/01/2000
Μοναξιά μου όλα
Μοναξιά μου τίποτα
Μη μ'αφήνεις τώρα
Που είναι όλα πιο δύσκολα
Stero Nova
Το Παζλ Στον Αέρα
13/01/2000
Μερικές φορές τις νύχτες περνάς σε κλειστά κλαμπ της συμφοράς
Νιώθεις πως είσαι ανασφαλής σε κάθε κατάχρηση επιρεπής
Σπρώχνεις ανθρώπους για να περάσεις και διώχνεις τις σκέψεις για να μη κλάψεις
Αλήθεια πως είναι μια καρδιά από γυαλί και κάποιος που χάνεται από στιγμή σε στιγμή;
Είμασταν ίδιοι και όμως έχεις αλλάξει φαίνεται βαρετό μα τώρα πια δε πειράζει
Μιας και κάθε αγάπη σβήνει σα φλόγα και εσύ κρατάς ένα κερί μέσα στη μπόρα
Ένα τιμόνι που στρίβει δεξιά και αριστερά στο σταυρό της Λενορμαν ένα κακόφημο σινεμά

Μια ζωή που κοστίζει κάθε μέρα πιο ακριβά, υλικά, ζωτικά, συναισθηματικά
Και τώρα πάλι ένας σκύλος κόβει βόλτες εδώ, με κρύβει μία βιτρίνα και ένα φορτηγό
Και θέλω χίλια κομμάτια για να σου δείξω τι θέλω και χίλια μάτια για να βρώ αυτό που δεν ξέρω
Όλα μου τα φώτα σε δείχνουν πιο ξένο και όλα σταματούν για να περάσει ένα τρένο
Και το μόνο που θέλω είναι να κοιμηθώ μαζί με σένα που νοσταλγώ
Σφίγγοντας το σώμα σου στην αγκαλιά μου να γίνω μία ακρίδα στα γόνατά σου
Γιατί αισθάνομαι όμορφα όπως εκείνη την ημέρα που διαλύθηκε το παζλ στον αέρα

Τι είναι μία ανάμνηση στα αλήθεια μια μεγάλη σκιά που χάνεται στη νύχτα
Εκεί είναι κάποιος που ποθούσε το θρόνο και από τότε που κάθησε αισθάνεται μόνος του
Είναι ένα σημείο που για όλα φταίω εγώ μία γάτα, ένας σκύλος και ένα ορφανό μωρό
Η δύναμη που αντλούμε από τα όνειρα για να εξηγήσουμε παράξενα φαινόμενα
Το κοσμικό οργασμό και τα ψώνια που κάνουμε αυτούς που μας πλησιάζουν και αυτούς που μας αφήνουν
Στη μέση μιας πλατείας στην άκρη ενός σταθμού στο σταυρό του νότου και στη θέση ενός αβγού
Θα ήθελα να είμαι πάνω σε όλα όσα μου αρέσουν να μου ψιθυρίζεις ότι αυτές οι μέρες θα περάσουν
Γιατι αισθάνομαι όμορφα όπως και εκείνη την ημέρα που διαλύθηκε το παζλ στον αέρα
Φοίβος Δεληβοριάς
Εκείνη
06/02/2000
Και εκείνη δε λέει να κοιτάξει,
γκαζώνεις το αμάξι, χτυπάς και σκοτώνεσαι ...
Νίκος Παπάζογλου
Αύγουστος
Πως μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
Την άμμο που σαν καταράκτη έλουζε
Αλκινοος Ιωαννίδης Με τόσα ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις
πως να σου πω το σ'αγαπώ να το πιστέψεις
Ψαραντώνης
Εκείνος π'αγαπά
31/5/2000
Μόνο εκείνος π'αγαπά μπορεί να το πιστέψει
πως της αγάπης ο καημός τη σταματάει τη σκέψη
Ντίνος Σαδίκης
Απόδραση
Greetings Human
Όταν η απόλαυση στα χέρια σου είναι όπλο που σκοτώνει
το μπουκάλι σαν αδειάζει σε τραπέζι που να πας
Όταν ποντάρεις με μανία στην αγάπη σε ματώνει

Ταξιδεύοντας σ'ερήμους να χιονίζει κάθε μέρα
βολεμένος με τραγούδια σε μια τρίφυλλη θηλειά
Σ'ένα κράτος με ρεκλάμες και χαπάκια χρυσωμένα
των άλλων μια ζωή να ετοιμάζω την απόδραση
Νίκος Παπάζογλου
7/5/2000
Εδώ κανείς δεν τραγουδά, κανένας δε χωρεύει
ακούνε μόνο την πενιά και ο νους τους ταξιδεύει
Ορφέας Περίδης Κάτι μου κρύβεις, τη καρδιά σου δε μ'ανοίγεις